Lamlendig staar ik voor mij uit. Mijn hoofd bonkt, mijn been doet pijn en het is bloedheet bij de receptie van het openlucht bad waar ik werk. Ik zit in een soort vissenkom, gelukkig wel met luxaflex tegen de brandende zon. Op dit moment is het rustig. Badgasten vermaken zich in één van de zwembaden of liggen lekker lui op hun handdoek een boekje te lezen. De jeugd trapt een balletje op het grasveld. Af en toe komt er een jochie langs om te vragen of ik hun bal van het dak wil halen. En nee, ze konden er echt niets aan doen, plotseling lag de bal op het dak. Ik zucht, neem een slok water en veeg wat zweetdruppeltjes van mijn voorhoofd. Aarzelend zie ik ze aan komen slenteren, twee mannen, een vrouw en een klein kindje, likkend aan een ijsje. Meteen schiet ik in mijn “werkhouding” en met een glimlach vraag of ik ze kan helpen. Het gesprek gaat verder in het Engels. Verontschuldigend en met een verlegen blik vraagt  één van de mannen of ze heel even een kijkje mogen nemen, ze komen niet zwemmen. Tja, officieel mag dit natuurlijk niet, maar het is rustig, sus ik onmiddellijk mijn geweten. De verheugde blik in de ogen van het kleine meisje doet mij smelten. Ik loop naar buiten en gebaar dat ze verder mogen komen. Met trots in mijn stem vertel ik iets over “mijn” zwembad en zeg dat ze gerust een rondje mogen lopen. De vrouw zegt zachtjes iets in het Oekraïens tegen de man. Hij duwt een pak, waar nog één magnum in zit, onder mijn neus en gebaard dat ik deze mag hebben. Verrast kijk ik hem aan, mijn hoofd word lichter mijn been doet minder pijn en het lijkt ook wel of het plotseling minder warm is. Ze kijken mij alle vier verwachtingsvol aan. "Its for you."Beduusd bedank ik. Tevreden zie ik ze even later weg slenteren om een rondje zwembad te doen. De opgewekte kreten van het kleine meisje vertederen mij, als ze richting het speeltuintje lopen. Genietend neem ik een lik van het ijsje. Dit is de lekkerste Magnum die ik ooit heb gegeten. En neem gerust van mij aan, dat waren er heel wat.